Pleidooi KUKB-voorzitter Jeffry Pondaag, Amsterdam, 13 oktober 2022
Geachte Raadsheer/heren,
Het doet mij goed om hier te staan tegenover inheemse witte inlandse raadsheren. In de 350 jaar van het koloniale racistische verdeel en heers bezettingssysteem hebben wij geen rechten. Het was acuut dat ik aangifte deed tegen de directeur en de curator van het Rijksmuseum, Nederland is fout, punt, er is geen komma. De Nederlandse ‘bersiap’ bestaat niet, wij staan altijd al bersiap [klaar] in die 350 jaar tegenover de bloeddorstige belanda’s [Nederlanders] en hun collaborateurs. Denk aan de Aceh en Jawa/Java oorlog. Nederland en haar collaborateurs brengen beschaving zeggen ze, nee ze zijn bloeddorstig. (In het Bahasa Indonesia betekent ‘belanda’ Nederlanders.)
Ik ben een cementarbeider. Ik wil niemand beschuldigen maar ik vertel wel hoe de vork in de steel zit. Mijn geschiedenis heb ik tijdens mijn schooljaren in Indonesia gekregen. Stichting K.U.K.B. heeft rechtszaken gevoerd tegen de Nederlandse staat die wij hebben gewonnen. Veel slachtoffers heb ik in Indonesia gesproken over dat hun vaders zijn geëxecuteerd en vermoord door de KNILers. Zij zeggen en wijzen naar hun huid: ‘itu orang kita’, dat zijn onze mensen. (Nederland kent het verschil niet maar zogenaamde Indische Nederlanders zijn geen orang Indonesia/geen Indonesiërs)
Overigens een slordige typefout dat de afkorting van de stichting geschreven is als K.B.U.B, niet één keer maar meerdere keren is het verkeerd gespeld.
Door het drielaagse apartheidssysteem werd de categorie ‘Indische Nederlanders’ gecreëerd. Het is dus Nederlandse makelij en bovendien racistisch. De 350.000 mensen die in de jaren vijftig hebben gekozen voor de kolonisator zijn verraders die hun broeders en zusters hebben geëxecuteerd en vermoord namens hun koninkrijk. Nederland doet aan geschiedvervalsing om dit bewust niet in het onderwijs te geven. Aan het OM, heeft u wel eens goed naar de afbeelding van uw gouden koets gekeken, met name de rechterkant, het is een grove belediging voor ons Indonesiërs.
In Indonesië moesten wij iedere maandag bersiap staan op school om de rood-witte vlag te hijsen. Daarna de klas in, bersiap in twee rijen naar binnen. Zo ook op vrijdag als de rood-witte vlag plechtig wordt neergehaald. Het niet vervolgen van dhr. T. Dibbits en dhr. H. Stevens is een teken dat Nederland het kolonialisme legitimeert.
Nederland gaat voorbij aan de 70 tot 100 miljoen mensen die hun land verdedigden, en doet alsof ze niet bestaan. De betekenis die aan de Bersiap gehangen wordt, is een verzinsel van aan Europeanen gelijkgestelde ‘Indisch made in Holland’. In maart 1942 is Nederland door de Japanners in drie dagen op de fiets verjaagd, waarna Nederland in 1945 terugkwam om ons land opnieuw te bezetten. Verwachten ze nu werkelijk dat wij hun van harte welkom heten? De belanda’s zijn slechte verliezers! Wij zijn mensen van vlees en bloed net als iedereen die nu in het gerechtshof Amsterdam aanwezig is, en zo willen wij ook worden behandeld.
Ik ben het niet eens met het OM. De term bersiap die het OM gebruikt bestaat niet!
Mijn Oom [houdt foto omhoog] heb ik niet gekend omdat hij geëxecuteerd werd, hij had landkaarten in zijn bezit met daarop informatie over de locaties van belangrijke grondstoffen, die hij weigerde prijs te geven.
Wij verzoeken het Gerechtshof Amsterdam vriendelijk, doch dringend, dhr. T. Dibbits en H. Stevens te vervolgen. Ik vind dat ze aan racisme doen!
Terima kasih banyak – hartelijk dank.
—
Persbericht: Hof Amsterdam wijst ‘Bersiap-zaak’ Rijksmuseum af
Pleidooi Dida Pattipilohy in ‘bersiap-zaak’ tegen Rijksmuseum
Pleidooi Marjolein van Pagee in ‘bersiap-zaak’ KUKB tegen Rijksmuseum