Dit is de volledige video live-stream van de boekpresentatie van Anne-Lot Hoek, alleen beschikbaar in het Nederlands:
Eerder plaatsten wij een korte video van 1:44 min. van de boekpresentatie van ‘De strijd om Bali’ op ons youtubekanaal.
Helaas moesten wij de video van Spui25 (Universiteit van Amsterdam) verwijderen. Histori Bersama zou het auteursrecht schenden. Het betreffende boek is geschreven door de Nederlandse historicus Anne-Lot Hoek. Vanuit het door de overheid gefinancierde Indonesië-onderzoek naar geweld in 1945-1949 ontving zij steun voor haar project. De eindresultaten van het grote onderzoek worden in februari 2022 verwacht. Gedurende 2 jaar nam zij als onderzoeker deel aan het project.
Nadat Hoek erachter kwam dat we iets over haar boekpresentatie hadden geplaatst op onze site, nam ze contact op met HB-voorzitter Fitria Jelyta. Ze beschuldigde Histori Bersama van het verspreiden van leugens en laster. Hoek ontkende dat haar boek iets te maken zou hebben met het door de Nederlandse overheid gefinancierde onderzoeksproject. Nadat Jelyta haar in diverse e-mails onze motieven had uitgelegd, diende Hoek vervolgens een klacht in bij Spui25. Pas daarna nam Fatima Kamal van Spui25 contact op met Histori Bersama om ons er op te wijzen dat wij het auteursrecht hadden geschonden. We mochten geen korte video van 1:44 min uploaden waaraan wij Engelse ondertiteling hadden toegevoegd. Ze vond het wel oké als we de hele video als embedded link opnamen. Echter, voor Histori Bersama is dit geen passende oplossing: het hele gesprek is immers in het Nederlands waardoor al onze niet-Nederlandse volgers worden buitengesloten. Omdat Spui25 dreigde juridische stappen te ondernemen als wij de video niet zouden weghalen, hebben we de video nu maar offline gehaald, de vertaling van de transcriptie is alsnog geplaatst:
Download hier de Engelse vertaling van de transcriptie 
Bij de boekpresentatie van 24 november 2021 interviewde Harm Botje (redacteur Vrij Nederland) Hoek over haar motivatie om onderzoek te gaan doen naar Nederlandse misdaden op Bali. Ze verklaarde dat de uitspraak van de rechtbank van 2011, naar aanleiding van de K.U.K.B.-rechtszaken tegen de Nederlandse staat, haar ertoe aanzette om meer te weten te komen over wat er tussen 1945-1949 was gebeurd. In de video beweert Hoek dat Pondaag een heel belangrijk persoon voor haar is wiens juridische pogingen om het Nederlandse systeem te bestrijden “een eyeopener” waren. Ze zegt hier dat hij haar “echt wakker heeft geschud” en “toen begon ik de linkjes bij elkaar te leggen.”
Wat zij niet noemt is dat het contact tussen haar en Pondaag is verbroken. In de zomer van 2020 beloofde Hoek en redacteur Botje een profiel over hem te schrijven. Ze waren van plan om dat rond 17 augustus, de Indonesische Onafhankelijkheidsdag, gepubliceerd te krijgen. Naar aanleiding hiervan stuurde Pondaag hen verschillende e-mails met informatie over zijn ervaringen met systematische uitsluiting door Nederlandse media en academici. In een telefoongesprek legde Hoek hem uit dat het geen uitsluiting was die hij ervoer, ook hield ze hem voor hoe hij de zogenaamde ‘Bersiap’ moest zien. Pondaag stuurde hierop een e-mail waarin hij uiteenzette waarom hij het onacceptabel vond om de les te worden gelezen over deze onderwerpen, hij wilde zijn uitsluiting in het profiel benoemd hebben. Kort daarna belde redacteur Botje hem op en zei dat het hele plan ‘on hold’ was gezet. De reden: ze waren erg druk met het schrijven van boeken. Pondaag bleef maar vragen wat ze bedoelden met ‘on hold’. Betekende het dat ze er vanaf zagen? Ze antwoordden hem uiteindelijk dat ze de beslissing hadden genomen om niets over hem te publiceren.
Eerder in 2016 was het vertrouwen van Pondaag in Hoek al beschadigd toen zij een artikel publiceerde over een Nederlands bloedbad in Rengat (Sumatra). Ze kreeg de informatie van stichting K.U.K.B. die haar ook contactgegevens gaf. Echter, voor de publicatie in NRC weigerde ze de naam van de stichting te noemen. Haar excuus was dat als ze dat wel zou doen, ze het artikel niet geplaatst zou krijgen.
Haar boek ‘de strijd om Bali’ verschijnt als een van de eerste resultaten van het onderzoek dat 4,1 miljoen euro overheidsgeld kostte. Toen het 4-jarige onderzoeksproject in 2017 van start ging, schreef Pondaag samen met Francisca Pattipilohy een open brief aan de Nederlandse overheid om te protesteren tegen het onderzoek. Hoewel de Nederlandse onderzoekers vaak wel erkennen dat de rechtszaken belangrijk zijn geweest om het onderwerp oorlogsmisdaden weer op de agenda te krijgen, nodigden ze Pondaag niet uit voor de kick-off van het onderzoek. Zowel Pondaag als Pattipilohy, als de initiatiefnemers van de open brief, worden genegeerd. Als deelnemend onderzoeker heeft Anne-Lot Hoek de open brief nooit publiekelijk genoemd of besproken, laat staan dat ze er inhoudelijk op heeft gereageerd. In tegenstelling tot Pondaag, Pattipilohy en andere critici van het onderzoek die grote moeite hebben om artikelen gepubliceerd te krijgen, krijgt Hoek alle ruimte in de Nederlandse gevestigde media. Net als de andere onderzoekers van het onderzoek negeert ze deze twee Indonesische critici. Dus wat betekent het als ze zegt dat Pondaag zo’n belangrijk persoon voor haar is?
—
Lees ook: