Wie denkt er aan de Indonesiërs?

Wie denkt er aan de Indonesiërs? In maart 2022 was er een technische briefing waarbij de Nederlandse onderzoekers hun bevindingen presenteerden aan de Nederlandse overheid. Wat opvalt aan dit gesprek is dat de slachtoffers van de herbezettingsperiode (1945-1949) niet genoemd worden. Zowel onderzoekers als politici lijken zich meer te bekommeren om de gevoelens van de bezetters en degenen die de kant van de onderdrukker kozen. Omdat dit onderzoek is gebaseerd op het koloniale principe van ‘extreem geweld’ (waarmee de indruk wordt gewekt dat er zoiets bestaat als ‘normaal geweld’), beschouwen ze de herbezetting op zich niet als illegaal. In feite wordt er onderscheid gemaakt tussen ‘goede’ en ‘slechte’ bezetters. Uit dit gesprek blijkt dat niet alle Nederlandse veteranen als oorlogsmisdadigers worden gezien. Er wordt zelfs gesproken over ‘wederopbouw’ van de koloniale bezetting als iets goeds. Vanuit deze gedachte is het niet de Nederlandse aanwezigheid op zich, maar elke individuele betrokkenheid bij gewelddadige escalaties bepaalt of een Nederlandse veteraan een oorlogsmisdadiger was of niet. Vanuit dekoloniaal perspectief echter, was de hele bezetting illegaal en waren alle Nederlandse militaire bezetters van andermans land.